Yasak Bahçenin Gizli Çiçeği

Ben Arda, 29 yaşında, kendi halinde bir adamım. Hayatım genelde sakin akar, ama o yaz, ailemle geçirdiğim tatil her şeyi altüst etti. Kuzenim Leyla ile aramızda başlayan o şey, hem yanlış hem de karşı konulmazdı; içimi titreten bir sır olarak kaldı.

Her şey annemlerin yazlık evinde başladı. Ailece toplanmıştık, herkes bir aradaydı. Leyla, 25 yaşında, çocukluğumuzdan beri tanıdığım biri. Esmer, uzun saçlı, her zaman neşeli ve biraz da asi. Küçükken beraber oyunlar oynardık, ama o yaz onu bambaşka bir gözle gördüm. Havuz başında şezlongda uzanırken bikinisiyle güneşleniyordu, gözlerim ona kaydı. “Ne bakıyorsun öyle?” dedi, gülerek. “Bilmem, değişmişsin,” dedim, ama sesimde bir tuhaflık vardı. O da fark etti, göz kırptı, “Sen de fena değilsin,” dedi.

Gece herkes uyuduğunda bahçeye çıktım, sigara içiyordum. Leyla da geldi, elinde bir bira şişesiyle. “Uyuyamadın mı?” diye sordu. “Yok, hava sıcak,” dedim, ama asıl sıcaklık içimdeydi. Yan yana oturduk, sohbet ettik. Bir ara eli bacağıma değdi, tesadüf sandım, ama gözlerime bakışı tesadüf değildi. “Arda, hiç aklıma gelmezdi,” dedi fısıltıyla. “Neyi?” dedim, ama kalbim hızlanmıştı. “Bizi,” dedi, ve o an her şey değişti.

Bahçede, evin ışıkları sönükken birbirimize yaklaştık. İlk öpücüğümüz hızlıydı, sanki bir an önce o sınırı geçmek istiyorduk. “Bu yanlış,” dedim, ama dudakları tekrar dudaklarıma değdiğinde sustum. Ellerim beline kaydı, o da bana sarıldı. Havuzun kenarında, çimlerin üzerinde birbirimize karıştık. Sessiz olmak zorundaydık, ama nefeslerimiz her şeyi ele veriyordu. Kıyafetlerimiz üzerimizdeydi, ama tenlerimiz birbirini hissediyordu. Yasak olduğu kadar gerçekti, o an sadece ikimiz vardık.

Sabah olduğunda hiçbir şey olmamış gibi davrandık. Kahvaltıda göz göze geldik, ama kimse bir şey anlamadı. Leyla bana bir mesaj attı: “Tekrar yapar mıyız?” Cevap vermedim, ama içimde bir savaş vardı. O gece, ailemin arasında, kuzenimle yaşadığım o anlar aklımdan çıkmadı. Hem vicdanım sızladı hem de o gizli çiçeğin tadı damağımda kaldı.