Gecenin Sonsuz Dalgası

Ben Ada, 27 yaşında, hayatı hisleriyle yaşayan bir kadınım. Sevgilim Emir’le altı aydır birlikteyiz, ama o gece, aramızda geçenler beni adeta bir dalganın içine çekti. Her şey bir tesadüfle başladı, ama sonunda gecenin sonsuzluğunda kaybolduk.

Her şey bir cuma akşamı başladı. Emir, 29 yaşında, kısa sakallı, her zaman esprili ama derin bir yanı olan biri. İşten yorgun dönmüştü, ben de ona moral vermek için evine gitmiştim. Kapıyı açtığında, “Ada, seni görmek günümü kurtardı,” dedi, gülümseyerek. “Asıl ben seni kurtaracağım,” dedim, şakayla, ve içeri girdim. Mutfağa geçtik, bir şeyler atıştırdık, ama asıl açlık gözlerimizdeydi. “Hadi salona geçelim,” dedi, elimi tuttu, ve o an içimde bir şeyler kıpırdadı.

Salona yayıldık, bir şişe kırmızı şarap açtık, kanepeye oturduk. Işıkları kıstım, telefonundan bir playlist açtım, fonda yavaş bir müzik çalıyordu. Emir bana yaklaştı, “Ada, seninle her şey başka bir boyutta,” dedi, elini boynuma koydu. “Seninle de,” dedim, ve dudaklarım dudaklarına değdi. İlk öpücüğümüz yumuşak ama ateşliydi, şarabın tadı ağzımızda karıştı. Ellerim göğsüne kaydı, o da beni kendine çekti. “Bu gece farklı olsun mu?” dedim, fısıltıyla. “Zaten farklı,” dedi, ve gömleğimin düğmelerini açmaya başladı.

Kanepeye uzandık, her şey yavaş ama tutku doluydu. Bluzum yere düştü, onun tişörtü de öyle, tenlerimiz birbirine değdiğinde bir dalga geçti içimden. Öpücükleri boynumda gezindi, ellerim sırtında dolaştı, “Emir, bu çok yoğun,” dedim, nefes nefese. “Daha yeni başlıyoruz,” dedi, gülümseyerek. Şortumu sıyırdı, ben de onun pantolonunu indirdim, artık hiçbir engel yoktu. Bedenlerimiz birleşti, salonda loş ışıkta gölgelerimiz bir dansa başladı. Her hareketimiz bir ritim, her nefesimiz bir melodiydi.

Yatak odasına geçtik, kapıyı kapattık, müzik hâlâ fonda çalıyordu. Yatağa uzandık, Emir beni altına aldı, “Sen bir rüyasın,” dedi, gözlerime bakarak. “Sen de öyle,” dedim, ve öpüşmelerimiz derinleşti. Ellerim saçlarında, onun elleri kalçalarımda dolaştı, terimiz çarşaflara karıştı. Bazen hızlandık, bazen yavaşladık, ama her anı dolu dolu yaşadık. “Beni böyle hissettiren tek sensin,” dedim, gülümseyerek. “Sen de beni,” dedi, ve beni kucağına aldı. Duvara yaslandık, öpücükleri göğsümden aşağı kaydı, her dokunuşu bir dalgaydı, içimde büyüyordu.

Gece boyunca durmadık, bazen mola verdik, şarap içip birbirimize sarıldık, bazen devam ettik. “Bu gece bitmesin,” dedi Emir, yanımda uzanırken. “Bitmez, içimizde kalır,” dedim, elini tuttum. Saatler geçti, bedenlerimiz yorulsa da ruhlarımız hâlâ birbirine açtı. Sabah olduğunda yatağında uyandık, güneş ışığı odaya sızıyordu. Kahve yaptık, mutfakta oturduk, ama gözlerimiz o gecenin izlerini taşıyordu. O uzun gece, Emir’le geçirdiğim sonsuz bir dalga oldu, ve her hatırladığımda içimde bir titreşim hissediyorum.