Gecemin Masum Ateşi

Ben Melis, 22 yaşında, hayatı henüz tam anlamıyla deneyimlememiş biriyim. Küçük bir şehirde büyüdüm, hep çekingen, hep utangaç bir kız oldum. Bakire olmam, benim için hem bir gurur hem de bazen bir yük gibiydi. Ama o gece, her şeyi değiştirecek bir adım attım; masumiyetimle tutkum arasında bir köprü kurdum.

Her şey kuzenimin düğününde başladı. Yaz sıcağında, açık havada bir kır düğünüydü. Etrafımda dans eden insanlar, kahkahalar, müzik… Ben ise bir köşede oturmuş, elimde limonatayla etrafı izliyordum. Derken o yanıma geldi: Kaan, 26 yaşında, kuzenimin arkadaşı. Uzun boylu, esmer, gözleri sanki içimi okuyordu. “Neden dans etmiyorsun?” diye sordu, gülümseyerek. “Bilmem, pek alışkın değilim,” dedim, yüzüm kızardı. O da yanıma oturdu, “Ben de öyle, ama bazen denemek lazım,” dedi.

Sohbet etmeye başladık. Kaan, sakin ama samimi biriydi. Bana şehirdeki işinden, hobilerinden bahsetti. Ben de ona okulumu, hayallerimi anlattım. Gece ilerledikçe düğün kalabalığı dağılmaya başladı, ama biz hâlâ konuşuyorduk. “Hadi biraz yürüyelim,” dedi, elini uzattı. Elim titreyerek onunkine değdi, ilk kez bir erkeğin elini tutuyordum. Kalbim yerinden çıkacak gibiydi.

Bahçeden uzaklaşıp, yakındaki bir ağaçlık alana yürüdük. Ay ışığı yaprakların arasından sızıyordu, etraf sessizdi. Kaan bana döndü, “Melis, çok farklısın,” dedi. Ne diyeceğimi bilemedim, sadece sustum. Sonra bana yaklaştı, elleri yüzüme değdi. “Pişman olacağın bir şey yapmam,” diye fısıldadı. O an ona güvendim. Dudakları dudaklarıma değdiğinde içim titredi, ilk öpücüğüm bu kadar masum ama bir o kadar güçlüydü. Ellerim göğsüne gitti, ne yapacağımı bilmiyordum, ama kendimi ona bırakmıştım.

“Ben… Daha önce hiç…” diye kekeledim. Anladı, gülümsedi. “Sorun değil, seninle her şey zaten özel,” dedi. Öpüşmemiz derinleşti, ama o hep nazikti. Ellerimiz birbirine karıştı, ağaçların gölgesinde birbirimize sarıldık. Bakire olduğum için sınırlarım vardı, ama bu, o anın ateşini söndürmedi. Onun kollarında, kıyafetlerimizin üzerinden birbirimizi hissettik. Nefeslerimiz hızlandı, ama o hep kontrolü bende bıraktı. “Seninle geçirdiğim her saniye yeter,” dedi kulağıma. O sözler içimi eritti.

Gece bittiğinde düğün alanına geri döndük. Kaan bana sarıldı, “Seni yine görmek isterim,” dedi. Eve döndüğümde yatağıma uzandım, hâlâ onun kokusu üzerimdeydi. Bakireydim, ama o gece masumiyetimle tutkuyu bir arada yaşadım. İlk kez kendimi bu kadar özgür hissetmiştim.